در روزگار جهل،شعور خود جرم است

بعد از اولین ها این سخن، اولین دریچه ذهن پنهان من،دلمه.

نظرت راجبش چیه؟درست نیس؟

اینو مرحوم شریعتی توی کتابش گفته.توی مقدمه کویر.راستش کویر یه دوست واقعیه واسه من.دو ماهیه که میشناسمش و از اون موقع تا الان چه نگاه هایی که در من حذف و پدیدار نکرده.سخته باورش که یه کتاب اینقدر تاثیر گذار باشه.گاهی یه کسی یه چیزی  یه لحظه میاد تو زندگیت و جوری دگرگونت میکنه که تا قبل از اون حتی فکرشم نمیکردی.گاهیم یه سری ادما توی زندگیمون هستن ساعتها،روزها،ماها،سالها.ولی تاثیرشون اندازه میز و صندلی یا نهایت به زیبایی یه کت وشلوار.

اولین ها

سلام                                                        

بارها شده که دست به کیبورد بشم . بخوام شروع کنم نوشتن از این روزها از این حال و هوا ولی هر بار بنابر تنبلی هایی نشد.

 

بالاخره دیشب این تصمیمو گرفتم که شروع کنم نوشتنو.

یه بزرگی میگف هر کاری که میخوای انجام بدی اولش به این فکر کن که چرا و چگونه؟!

راستش مدتها بود دوست داشتم از زندگی و چیزهایی که یاد میگیرم، از ترجبیات کوچیک و بزرگی که دارم،از نگاه هایی که به زندگی دارم و از اتفاق های روزمره و گاه مهم زندگیم بنویسم.اما خب واقعا نوشتن هم حوصله میخواد.

قبلنا هر کتابیو که میخوندم اونو تو یه دفترچه خلاصه میکردم.کلی از این دفترچه ها دارم.

اما یه نکته که بهش پی بردم اینه که من سالی یه بار هم دیگه به این دفترچه ها سر نمیزنم.به خاطر همین گمونم یه کار بیهوده می اومد که بنویسی و بندازی دور.

وقت تلفیه نه؟